zaterdag 1 november 2008

Column 3: Van missionair-diaconaal project tot gemeentevorming

(De columns in CV/Koers - nu De Nieuw Koers - verschenen in 2009-2009)

Zoals ik al eerder aangaf heeft de Jeruzalemkerk een missionair-diaconaal project in Westerwijk, het wijkbouw van de kerk. Ruim 10 jaar geleden is dat project –in samenwerking met de christelijke gereformeerde kerk De Bron en de IZB- begonnen als een antwoord op de noden in de buurt. Zoals ik al eerder schreef: de buurt kende, mede als gevolg van de instroom van veel nieuwe Nederlanders, een grote sociale nood en dus lag het voor de hand dáár missionair-diaconaal present te zijn.

Onder aanvoering van twee missionaire werkers –Nico van Splunter en Wilma Timmer- werd een veelheid aan activiteiten opgestart, vooral gericht op kinderen en jongeren. Met de kinderen en tieners van 4-17 jaar werd , met behulp van de Rock Solid-programma’s van Youth for Christ, geprobeerd een relatie op te bouwen waarin het Evangelie in woord en daad kan worden doorgegeven.  Tientallen vrijwilligers en stagiaires (bijvoorbeeld van de Christelijke Hogeschool Ede) hebben zich de jaren door ingezet om honderden kinderen en jongeren te bereiken.  Zo groeide Westerwijk uit tot een begrip in de buurt, waarbij de waardering en erkenning van bijvoorbeeld het stadsdeelbestuur met het jaar toenam.  En vooral tijdens de vieringen met Kerst en Pasen werd prachtig zichtbaar wat de vrucht van het werk was:  een zaal vol kinderen en ouders van allerlei achtergrond, etnisch en religieus. Westerwijk is een gebouw geworden waar mensen kunnen ‘Thuiskomen’ (de naam van het project).

In de loop van de tijd werd duidelijk, dat steeds meer jongeren én hun ouders Westerwijk als hun kerk beschouwden.  Steeds vaker kwamen er vragen of er ook Bijbelstudies voor de ouderen konden komen en misschien ook wel diensten. En zo groeide de overtuiging, dat hier wel eens een nieuwe gemeente zou kunnen ontstaan. Een overtuiging, die vanaf het moment dat deze in beleid werd vastgelegd steeds bevestigd werd. Om die kant op te groeien werden er op dinsdagavond maaltijden met Bijbelstudie en kinderprogramma georganiseerd. Al na een jaar kon een volgende stap worden gezet: een maandelijkse viering op zondag.  De eerste doopvragen dienden zich ook al aan en dus kunnen we in zekere zin al spreken van een kerk. Er moet nog veel gebeuren, maar wat er gebeurt is zeer bemoedigend.


Westerwijk begon als een project, geboren uit een roeping die gevoeld werd bij het zien van de nood in de buurt.  Door die roeping te volgen opende God deuren richting een nieuwe gemeente.  Ik geloof dat het zo werkt in Gods Koninkrijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten