Pasen is het grote feest van de kerk. Zo groot, dat je er
als het er op aankomt geen woorden voor hebt. Zeker als het om de vraag gaat
wat Pasen nu eigenlijk voor je eigen leven betekent. En hetzelfde kun je zeggen
over Goede Vrijdag.
Ik geloof dat het met Goede Vrijdag en Pasen allereerst om
feiten gaat. Gebeurtenissen in het leven van Jezus, bijna twee duizend jaar
geleden, in een land ver weg. Jezus vond de dood aan een romeins kruis, nadat
hij door zijn eigen volk als valse Messias verworpen was. Na drie dagen kwam de
een na de ander vertellen dat het graf leeg was en dat zij of hij Jezus als
levende had ontmoet. Hij is opgestaan uit de dood, zeiden ze. En ik geloof ze.
Ik geloof dat dit gebeurd is.
Maar raakt wat toen en daar gebeurde mijn leven? Ons leven?
Een deelnemer van de bijbelklas die ik geef kon zich dat niet voorstellen. Niet
dat het gebeurd was. Maar zelfs als het zo was ook niet dat het verschil zou
maken voor haar leven. De afstand in tijd en plaats was eenvoudig te groot voor
haar.
Toch geldt dit niet voor iedereen. Op de avond voor Pasen,
tijdens de Paaswake, worden in de Jeruzalemkerk vier mensen gedoopt. En op
eerste Paasdag spreken drie anderen uit dat ze de doop die ze als kind ondergingen
voor hun eigen rekening willen nemen. Ze legden hiervoor allemaal hun eigen weg
af – sommigen werden christelijk opgevoed, anderen helemaal niet – maar toen
het er op aankwam maakten ze allemaal dezelfde keuze. De keuze om in
verbondenheid met Jezus Christus te leven. Waarom? Omdat ze geloven en ervaren
dat geloven betekent: sterven en opstaan met hem. Wat sterft is wat de bijbel noemt ‘het oude
leven’: de verlangens en overtuigingen die uiteindelijk niet het leven brengen
zoals het bedoeld is. Die een mens ten diepste met een diepe leegte in de ziel
achterlaten. Die zo veelbelovend lijken maar toch doodlopen. En wat opstaat is
dan ‘het nieuwe leven’: nieuwe gedachten, nieuwe verlangens en overtuigingen je
tot je ware bestemming brengen. Die een innerlijke vreugde geven die blijft.
Die een weg van leven opent, echt leven.
Degenen die zich in de Paaswake laten dopen zullen helemaal
onder water gaan. Kopje onder, met de woorden ‘met Jezus Christus ben je
gestorven en begraven’. En dan, na even
onder water te hebben gelegen, begraven in met Jezus, staan ze weer op en als
ze boven water komen horen ze ‘… en met hem sta je op in een nieuw leven.’
Het is nu voor het derde jaar op rij dat we in de Paaswake
op deze manier nieuwe gelovigen dopen. En ieder jaar ben ik beter gaan
begrijpen wat Goede Vrijdag en Pasen met ons leven te maken heeft. Die doop
maakt het voor ons allemaal zichtbaar: voor degenen die hem ondergaan, voor
degenen die de dag erna hun eigen kinderdoop zullen beamen en voor iedereen die
wordt uitgenodigd naar voren te komen om stil te staan bij het water van de
doop.
Uiteraard begrijp ik nog steeds niet wat precies het geheim
van de dood en opstanding van Jezus is. Als het er op aan komt heb ik er geen
woorden voor. Maar bij het water van de doop wéét ik waar het over gaat. Wéét
ik dat het over ons, over mij gaat. Jezus is gestorven, begraven en opgestaan.
Ook voor ons, ook voor mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten