(Deze blog verscheen in 2012 op de website van de Protestantse Kerk in Amsterdam, met het oog op de landelijke verkiezingen)
De rol van de media lijkt
bij deze verkiezingen groter dan ooit. Er is al veel over gezegd, maar ik doe
ook een duit in het zakje. Omdat het me bezig houdt wat die 'mediacratisering'
van het politieke landschap betekent.
Met een groep predikanten
en kerkelijk werkers volg ik momenteel een mediatraining. Het hele spectrum
komt voorbij. Maar de rode lijn is toch wel: als je wilt meedoen in de media, zul je je aan de spelregels van die
media moeten houden. Iedere sessie is er wel weer een andere collega die daar
vanuit zijn of haar verlangen naar waarheid en echtheid tegen in het geweer
komt. En iedere sessie is het antwoord hetzelfde: take it or leave it. Zo werkt
het nu eenmaal. Maak er gebruik van.
Sinds die mediacursus kan
ik niet meer onbevangen naar politieke debatten en gesprekken kijken.
Voortdurend ben ik me bewust van de frames waarin boodschappen worden verpakt,
van de slimmigheidjes waarmee debatten worden gevoerd en de manier waarop
mannetjes (en vrouwtjes) worden gemaakt en gebroken. Het fascineert me hoe
Samsom mediagenieker wordt en Roemer mediavermoeider. Het fascineert me, maar
het irriteert me ook: wat gebeurt hier, waar gaat dit over? Ik verslind de
tv-serie Borgen, maar ben nog steeds
verbijsterd over de centrale rol van de spindoctor van de premier in het
besluitvormingsproces. En zelfs bij fenomenale toespraak van Michele Obama
(zelden zo'n boeiende preek gehoord) zit ik steeds te denken: laat je niet
inpakken, het is allemaal retoriek.
Over de rol en macht van
de media zijn we nog lang niet uitgedacht. Mij moedigt het allemaal wel aan om
op zijn minst te proberen achter het mediagebeuren te kijken. De tijd te nemen
om na te gaan waar de partij die ik overweeg te stemmen voor staat met
betrekking tot zaken die er vanuit mijn verstaan van het Evangelie werkelijk
toe doen. Thema's als rechtvaardigheid, gemeenschap, rentmeesterschap,
solidariteit en vrijheid van godsdienst. Stuk voor stuk thema's waar in de krap
bemeten mediaformats weinig zinnigs van gezegd kan worden, maar die in het
dagelijkse politieke overlegwerk hopelijk wel op tafel komen.
De politieke werkelijkheid
speelt zich (gelukkig) grotendeels achter de schermen af. Daar spelen weer
andere spelletjes en gelden weer andere regels, die de waarheid ook geweld aan
kunnen doen. Maar ik blijf hardnekkig geloven dat inhoud vóór vorm of
vent/vrouw gaat. Ook in de politiek gaat het om waarheid en waarachtigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten