woensdag 23 oktober 2013

Mediacratisering

(Deze blog verscheen in 2012 op de website van de Protestantse Kerk in Amsterdam, met het oog op de landelijke verkiezingen)


De rol van de media lijkt bij deze verkiezingen groter dan ooit. Er is al veel over gezegd, maar ik doe ook een duit in het zakje. Omdat het me bezig houdt wat die 'mediacratisering' van het politieke landschap betekent.

Met een groep predikanten en kerkelijk werkers volg ik momenteel een mediatraining. Het hele spectrum komt voorbij. Maar de rode lijn is toch wel: als je wilt meedoen in de  media, zul je je aan de spelregels van die media moeten houden. Iedere sessie is er wel weer een andere collega die daar vanuit zijn of haar verlangen naar waarheid en echtheid tegen in het geweer komt. En iedere sessie is het antwoord hetzelfde: take it or leave it. Zo werkt het nu eenmaal. Maak er gebruik van.

Sinds die mediacursus kan ik niet meer onbevangen naar politieke debatten en gesprekken kijken. Voortdurend ben ik me bewust van de frames waarin boodschappen worden verpakt, van de slimmigheidjes waarmee debatten worden gevoerd en de manier waarop mannetjes (en vrouwtjes) worden gemaakt en gebroken. Het fascineert me hoe Samsom mediagenieker wordt en Roemer mediavermoeider. Het fascineert me, maar het irriteert me ook: wat gebeurt hier, waar gaat dit over? Ik verslind de tv-serie Borgen, maar ben nog steeds verbijsterd over de centrale rol van de spindoctor van de premier in het besluitvormingsproces. En zelfs bij fenomenale toespraak van Michele Obama (zelden zo'n boeiende preek gehoord) zit ik steeds te denken: laat je niet inpakken, het is allemaal retoriek.

Over de rol en macht van de media zijn we nog lang niet uitgedacht. Mij moedigt het allemaal wel aan om op zijn minst te proberen achter het mediagebeuren te kijken. De tijd te nemen om na te gaan waar de partij die ik overweeg te stemmen voor staat met betrekking tot zaken die er vanuit mijn verstaan van het Evangelie werkelijk toe doen. Thema's als rechtvaardigheid, gemeenschap, rentmeesterschap, solidariteit en vrijheid van godsdienst. Stuk voor stuk thema's waar in de krap bemeten mediaformats weinig zinnigs van gezegd kan worden, maar die in het dagelijkse politieke overlegwerk hopelijk wel op tafel komen.


De politieke werkelijkheid speelt zich (gelukkig) grotendeels achter de schermen af. Daar spelen weer andere spelletjes en gelden weer andere regels, die de waarheid ook geweld aan kunnen doen. Maar ik blijf hardnekkig geloven dat inhoud vóór vorm of vent/vrouw gaat. Ook in de politiek gaat het om waarheid en waarachtigheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten